Poznań dawna siedziba MO ul. Świętego Marcina 90
Historia budynku mieszczącego się obecnie przy ulicy Święty Marcin 90, który jako Collegium Iuridicum stanowi część bazy lokalowej Wydziału Prawa i Administracji UAM rozpoczęła się w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku. Na terenie pofortecznym stanął wówczas budynek obecnego Collegium – zbudowany w stylu neorenesansowym, po półtorarocznych pracach, jako Krajowy Bank Spółdzielczy spółki Raiffeisen. Uroczyste otwarcie gmachu spółki reprezentującej niemieckie gospodarstwa rolne prowincji, a tym samym współpracującej z Komisją Kolonizacyjną, nastąpiło 16 października 1908 roku. Bank znajdował się przy ówczesnej ulicy Vordem Berliner Tor (Przed Bramą Berlińską). Jego kondygnacja główna, czyli parter mieściła kasy i pomieszczenia biurowe, wyższe piętra – mieszkania, a w suterenach specjalnie dla gości ulokowano m.in. pomieszczenia klubowe niemieckiego kasyna, restaurację,piwiarnię czy winiarnię.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku obiektami w dzielnicy zamkowej w Poznaniu zajęła się Komisja Likwidacyjna, która w toku likwidacji majątku państwa pruskiego i jego obywateli przeniosła je na własność Skarbu Państwa. Lokale w zamku miały zostać przyznane Uniwersytetowi Poznańskiemu. Jednak wbrew obietnicom Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej, który asygnował je dla uczelni w 1919 roku, pomieszczenia zostały zajęte przez Ministerstwo. W tej sytuacji UP samowolnie wprowadził się do części gmachu Raiffeisena zaraz po opuszczeniu go przez wojsko. Uniwersytet jeszcze do początku lat 30. borykał się z problemami lokalowymi. Poprawa tej sytuacji nastąpiła gdy podniesienie opłat studenckich umożliwiło zakończenie prac w Collegium Chemicum i Collegium Anatomicum. To z kolei pozwoliło na nowy podział uczelnianych lokali. Uchwałą z dnia 16 września 1934 roku Wydziałowi Prawno Ekonomicznemu przydzielono pomieszczenia na I i II piętrze dawnego Banku Raiffeisena, dzięki czemu w większości pomieścił się w jednym budynku. Gospodarzem gmachu pozostawał jednak Krajowy Bank Spółdzielczy.
Po wybuchu II wojny światowej Wielkopolska została zagarnięta przez III Rzeszę i stanowiła jej część jako tzw. Kraj Warty. Okupant zamknął polską uczelnię w Poznaniu, a budynek ponownie został przeznaczony na cele niemieckiej bankowości.
Po zakończeniu wojny władze miasta zadecydowały, że skoro w gmachu zachowały się pomieszczenia służące instytucji spółdzielczości bankowej powinien on w dalszym ciągu spełniać te funkcje. Dawny gmach Raiffeisena został więc przekazany Spółdzielni „Społem”, mieszczącej się teraz przy ul. Armii Czerwonej 12. Oszacowano, że budynek został w czasie wojny zniszczony w 40%. Jak się jednak okazało „Społem” nie udało się zatrzymać gmachu. Spółdzielnia musiała się z niego wyprowadzić już wiosną 1949 roku. Powodem było zainteresowanie jakie wobec budynku przejawiła inna, uprzywilejowana instytucja – Milicja Obywatelska. Przenosiny do nowej siedziby przy Armii Czerwonej 12 odbywały się prawdopodobnie od 1949 roku. Jednak pełne uregulowanie kwestii własności nastąpiło 1 kwietnia 1952 roku, w którym to dniu budynek prawnie został przekazany w zarząd i użytkowanie Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, mieszczącej się przy ulicy Armii Czerwonej 90. Szczególnie sutereny gmachu zostały starannie przystosowane do nowych potrzeb. Pięć pomieszczeń, w których pierwotnie mieściła się pijalnia, jadalnia, pokój gier, czytelnia i piwiarnia, a które Społem przerobiło na biura, KW MO przedzieliła dodatkowymi ściankami działowymi tworząc 13 cel aresztu śledczego i łaźnię dla osadzonych. Cela oznaczona na rzucie piwnic numerem 1 stanowiła karcer i na jej ścianach zachowały się najbardziej dramatyczne napisy pozostawione przez więźniów.
Po wystąpieniach poznańskich z czerwca 1956 roku wzrosły nadzieje Uniwersytetu na odzyskanie dawnych lokali w gmachu byłego Raiffeisena. Jak informowały ówczesne gazety przyznanie uczelni budynku pomogło choć częściowo rozładować ciasnotę lokalową, a sprawę przekazania gmachu udało się przyspieszyć dzięki stanowisku komendanta Wojewódzkiej MO ppłk Benedykta Cadera oraz komendanta MO m. Poznania kap. Stanisława Biczysko. Uchwałą Miejskiej Rady Narodowej z dnia 6.12.1956 gmach został zwrócony Uniwersytetowi z terminem wykonania do 31.03.1957 roku.
Prezentacja Śladami Zbrodni w Wielkopolsce 1945-1956